Dobrze jest mieć kontakty czyli co siedzi w ścianach

Wybieraliście kiedyś kontakty do domu? Czy w ogóle zwracacie uwagę na kontakty w ścianie?

Otóż moi kochani sprawa nie jest taka prosta jak by się wydawało.

Czwarty dzień wybieramy kontakty.

Szczerze mówiąc każda z rzeczy okazuje się nieprzebranym i bezkresnym oceanem.

Zaraz, zaraz. Na jakim etapie remontu się zatrzymałam w opisywaniu?

Na powrocie mojej ekipy budowlanej w okolicy nowego roku.

Tak, kiedy my pojechaliśmy podziwiać fajerwerki na Tamizą, nasza ekipa wróciła do spraw remontowo budowlanych.

Z gruzów powstania warszawskiego zaczęły wyłaniać się zapowiedzi większej optymistycznej całości.

Wracając do kontaktów, wtyczek, dziurek na prąd i tym podobnych, na tym polu również można polec.

Ostatnie weekendy spędzamy dość podobnie. Najpierw siedzimy w internecie szukając tego lub tamtego a potem wsiadamy w auto i ruszamy dokonać konfrontacji z realem.

MMŻ dzielnie przez cztery dni, w każdej wolnej chwili i zazwyczaj nocami wybierał gniazdka.

Pomieszczeń mamy kilka. Sprzętów też niemało. Każdy powinien mieć swoje dziurki do wypełnienia wtyczką.

Początek był entuzjastyczny lecz z każdą dziesiątką obejrzanych kontaktów moje zainteresowanie tematem malało. Pod koniec drugiego dnia wywiesiłam białą flagę i zostawiłam MMŻ sam na sam z oceanem hurtowni elektrycznych.

Czwartego dnia mój dzielny Mąż z dumą oświadczył, że wszystkie 64 gniazdka, wyłączniki, i ramki zostały wybrane.

Jakież było jego zdziwienie, kiedy nasz Szef nad Szefy z politowaniem acz krótko uświadomił nam, że nie każdemu psu Burek. I niekoniecznie to co nam się podoba da się zastosować w naszych ścianach. Nie będę tajemnicza tylko powiem od razu. Jest różnica pomiędzy czterema kontaktami tkwiącymi obok siebie w ścianie, każdy w pojedynczej ramce a czterema kontaktami w jednej ramce.

Dla mnie różnicy nie było. Cztery zawsze było i będzie cztery. Ha! Ale nie w przypadku remontu.

Wybrane sztuki trzeba było oddać i wziąć się za nowe poszukiwania.

Po pięciu dniach słowo „kontakt” w dowolnej interpretacji działało na MMŻ jak płachta na byka.

Dziś mogę powiedzieć, że daliśmy radę. Tylko w łazience MMŻ się uparł, że mają być takie a nie inne i nasz Szef nad Szefy chcąc nie chcąc musiał wyskubywać centymetr po centymetrze tynk by zmieściły się pojedyncze ramki. Zachwycony nie był.

Na razie reszta kontaktów leży w pudełeczkach a dziury wystawiają swoje czułki elektryczne. Kiedy tylko coś na ścianie się pojawi, to wam pokażę.

Na razie mogę pokazać tylko dobrze zapowiadające się miejsca na pstryczki i tym podobne.

Od kontaktów już blisko do lamp i tutaj na szczęście nie pobiliśmy się po raz pierwszy. Może po prostu byliśmy zmęczeni.

Jak myślicie ile lamp obejrzeliśmy zanim dokonaliśmy wyboru. Tylko w jeden (długi) wieczór było ich ponad 23 tysiące!!! Wyobrażacie sobie?

Ale usiedliśmy przed ekranem z żelaznym postanowieniem, że wybieramy do skutku. Mgliście wiedzieliśmy czego szukamy więc wydawało się, że nie będzie trudno. Po pierwszych 15 tysiącach chciało mi się wyć z rozpaczy.

Po siedemnastym tysiącu ogarnęła nas głupawka i zaczęliśmy się dobrze bawić. A potem już nie pamiętam.

Następnego dnia lampy zostały zamówione.

Pytanie moje w związku z tym jest następujące. Czy my dobrze pamiętamy co wybraliśmy? Bo mam wrażenie, że na liście znalazły się ze dwa kryształowe żyrandole!!!

A nasze mieszkanie raczej nie przypomina Łańcuta.

Jak widzicie remont postępuje w całkiem dobrym tempie. Kupujemy raz płytki, raz parkiet. Nie jest nudno.

Moje ceglane ściany pięknieją z każdym dniem. I pomyśleć, że musiałam stoczyć bój zarówno z MMŻ jak i Szefem nad Szefami by ocalić te fragmenty XIX historii.

Dzisiaj obaj pękają z dumy nad czerwoną cegłą i przypisują sobie autorstwo tego pomysłu.

Oj chłopy, chłopy.

Pożegnam się już dzisiaj, bo czas wyboru farb nadszedł i coś mi mówi, że kolejna małżeńska potyczka przed nami. Niebieski czy zielony? A może najmodniejsza w tym roku marsala?

2,

                                          3.

                                        4.

                            5.

zdjęcie 1: nasz salon z piękną ceglaną ścianą (na niektórych cegłach są odciski palców kogoś kto                         ciepłe cegły trzymał w dłoniach)

zdjęcie 2: ten

sam salon ale dwa miesiące temu

zdjęcie 3: kable wijące się po przedpokoju

zdjęcie 4: przedpokój jakiś czas temu 

zdjęcie 5: przedpokój dziś