Umiarkowane nowości i nowy składnik powietrza

Słyszeliście o projekcie wykonawczym? Ja też nie. Do wczoraj.

Nie należy się unosić pychą i twierdzić, że nic nie jest w stanie go zaskoczyć.

Mnie wydawało się, że skoro mamy ze cztery kilo projektu, kartkę A4 zezwolenia na budowę i ogromne zapasy entuzjazmu, to nic więcej nam nie brakuje.

Kolejny raz się myliłam. Projekt „domu jednorodzinnego z garażem wolnostojacym” nie jest równoznaczny z posiadaniem projektu wykonawczego.

Cóż to za czort? Otóż cała wyliczanka budowlana mieści się w tymże projekcie. Ile prętów i jak giętych, ile dachówki, jakie grube ocieplenie, rodzaj materiału na podjazd i jego ilość...

Gdybym zaczęła wymieniać zawartość tego projektu, to podejrzewam, że umarlibyście z nudów lub używali mojego bloga jako środka nasennego. Ja sama wczoraj, podczas spotkania z naszym projektanckim teamem, dyskretnie ziewałam do rękawa.

Ciekawe ile razy otworzę buzię ze zdziwienia i ile razy okaże się, że znów nabyłam nowej wiedzy.

Teoretycznie to nawet pożyteczne, ale wierzcie mi, nie wiąże swojej przyszłości z branżą budowlaną.

Panowie architekci zaaplikowali nam kolejną dawkę umiarkowanego optymizmu i poszli sobie pracować na projektem wykonawczym.

Do domu pod lasem powoli zbliża się wiosna. Smutno wyglądają resztki mojego ogródka.

Jeszcze nie wiedziałam żadnego ze stałych mieszkańców ale jestem pewna, że gdy tylko zbliżyliśmy do pierwszych drzew w sadzie, dziesiątki oczu z niepokojem śledziły każdy nasz ruch.

Pewnie część menażerii przeniosła się jesienią do domu. Jak co roku czeka ich szok wiosenny w ludzkiej i kociej postaci.

Nasze futra domowe już czują pismo nosem i kłaki zrzucają w ilościach hurtowych. Nie ma takiego ciucha i takiego przedmiotu, który byłby ich pozbawiony. Mam wrażenie, ze rosną wszędzie. Powietrze, którym oddychamy oprócz tlenu i azotu ma znaczący procent kociej sierści.

Jak dobrze będzie wypuścić bandę na łąki i zapomnieć na chwilę o włosach w szkłach kontaktowych.

Mało budowlana ta notka.

Póki co wolnym kroczkiem zmierzamy ku wykopaniu pierwszej dziury. Ale na razie sprawdzam prognozę pogody. I zastanawiam się czy to już jest dobry moment by porzucić miasto.

Może za tydzień. Może za dwa...